Wie schrijft die blijft. Memorabele woorden van mijn kroegbaas Herman in wiens café ik bijna 25 jaar geleden (au) als barman m’n studiefinanciering aanvulde (en als klant ongeveer weer net zo snel spendeerde). Hij had het dan over het correct noteren van de genoten consumpties op de bonnetjes van de klanten. Want als je er eentje vergat op te schrijven, moest je er weer twee of drie verkopen om dat verzuim goed te maken. Words to live by.

Content is king

Ik denk nog vaak aan Herman. In het bijzonder als ik content voor onze website aan het schrijven ben. Want schrijven moet en dan vooral voor Google. Als je je site niet voortdurend voorziet van relevante, verse en unieke inhoud, kun je het tegenwoordig gevoeglijk schudden qua hoge posities. De dagen dat je een eind kwam met ietwat twijfelachtige tactieken zijn nu echt wel voorbij. Google straft onmiddelijk – hard en onverbiddelijk…

Schrijven is leuk, maar wel tijdrovend

Het schrijven van – bijvoorbeeld – een mooi blogartikel dat aardige comments krijgt en ook nog een beetje spontaan sociale aandacht, dat is best leuk. Egostrelend zelfs. Maar je moet er wel de tijd en rust voor kunnen vinden en da’s niet altijd makkelijk. Als aartslui persoon probeer ik dan ook voortdurend manieren te bedenken om met minimale inspanningen aan goede content te komen.

Gastbloggers

Een goed idee (al zeg ik het zelf) in het kader van bovengenoemd streven was het uitnodigen van gastbloggers. Deze blog telt een respectabel aantal artikelen van al even respectabele én goede gastbloggers, die substantiële bezoekersaantallen via de zoekmachines naar onze website trekken. En dat alles voor een geinig T-shirtje! PS: Wil jij ook gastbloggen op onze blog? Klik dan hier voor meer info.

Uitbesteden

Om aan nog meer content te komen (die ik niet zelf hoef te schrijven) besteed ik zelfs een deel van onze content creatie uit. Da’s even wennen als je jaren lang verantwoordelijk bent geweest voor elke punt en komma op de website van je bedrijf. Maar in Roeland Pater heb ik een uitstekende ‘huurwoordenaar’ gevonden. Hij snapt als geen ander dat websites content nodig hebben en heeft daar onder de noemer ‘Content Motor’ een service voor in het leven geroepen. Daar maken we dankbaar gebruik van voor de secties webshop nieuws en marketing digest op deze website.

Geautomatiseerd verspreiden via social media…

Alles bij elkaar verschijnen er elke maand zo’n dertig nieuwe artikelen en artikeltjes op onze website. Heel mooi, maar je wilt het ook verder verspreiden. Inderdaad, via social media. Maar om nou elke dag URL’s te copy/pasten naar onze accounts op Twitter, Facebook, LinkedIn en Google Plus, dat zag ik niet zo zitten (had ik al gemeld dat ik aartslui ben?).

Alles wat je twee keer achter elkaar doet, moet je automatiseren zeg ik altijd maar. Dus heb ik een technische collega van me lief aangekeken en (toen dat niet hielp) verteld wat ik wilde: volledige geautomatiseerde verspreiding van onze Digest- en blog-artikelen naar alle voornoemde social media. Met wat RSS-feeds kon dat via Hootsuite en RSS Graffiti allemaal geregeld worden. Social publishing op de automatische piloot, halleluja! Kunnen we ook voor jou regelen trouwens (als je je website door ons laat maken natuurlijk).

…én via e-mail

Nou leveren we zelf een geweldige e-mail marketing tool waarmee het mogelijk is om – ook weer op basis van RSS – automatisch e-mails te versturen. Eén en één is twee, dus de Digest-artikeltjes waarvan er elke dag (zonder dat ik er omkijken naar heb) eentje op de website wordt geplaatst gaan nu ook als dagelijkse online marketing tip per e-mail naar iedereen die zich daarvoor wil aanmelden.

Nog even over Herman

Herman was ook heel erg ‘content rich’. Hij ging graag op stap met z’n personeel en had dan veel te vertellen. En steeds meer naarmate het later en gezelliger werd. Z’n verhalen en levenswijsheden begon hij vaak met “Hoe oud ben je nou eigenlijk?” (dan gingen we er eens goed voor zitten) en “Twee dingen: …” (waarna steevast altijd maar één, maar wel lang uitgesponnen ‘ding’ volgde). Gouwe tijden. Ik hoop dat Herman denkt, als hij dit verhaaltje misschien ooit leest: “Verhip. Heeft die wijsneus toch nog wat van me geleerd.”

Proost Herman.